ارزیابی و اولویت بندی کیفیت آموزشی از نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد شیراز با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مسأله

این پژوهش بمنظور ارزیابی و اولویت­بندی کیفیت آموزشی از نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مسأله انجام شد و به ارزیابی و اولویت بندی شاخص­های پنج­گانه یعنی؛ تعریف، اندازه­گیری، تجزیه و تحلیل، بهبود، کنترل در سال تحصیلی90-89 پرداخته است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف، روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه مورد نظر در این پژوهش 307 عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد شیراز می­باشد. با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه برابر 169 نفر می­باشد که بصورت نمونه­گیری طبقه­ای نسبی از جامعه مورد نظر انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش کیفیت آموزشی با استفاده از ابزار شش سیگما و رویکرد حل مسأله می­باشد که شامل 54 پرسش می­باشد و بر اساس پنج شاخص و مفاهیم و تعاریف هر یک از شاخص­ها طراحی شده است. پس از تعیین روایی صوری به­وسیله چند تن از اعضای هیأت علمی دانشگاه مذکور، بمنظور سنجش روایی محتوایی پرسشنامه و ابعاد آن از روش تحلیل گویه استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرانباخ محاسبه گردید. در تجزیه و تحلیل آماری از آمار استنباطی t-test تک نمونه­ای و تحلیل واریانس اندازه­گیری­های مکرر استفاده گردید. یافته­های پژوهش نشان داد که در ارزیابی و اولویت بندی شاخص­های پنج گانه رویکرد حل مسأله پیرامون کیفیت آموزش از دیدگاه اعضای هیأت علمی، بالاترین میانگین را شاخص کنترل (83/2) و کمترین میانگین را شاخص تجزیه و تحلیل (57/2) به خود اختصاص داد و تفاوت معناداری بین این شاخص­ها وجود داشت. هم­چنین نتایج بیانگر این مطلب می­باشد که در این پژوهش همه شاخص­ها از سطح کفایت مطلوب به­گونه معناداری پایین­تر است.